پری بیوتیک
پری بیوتیک طبق تعریف مبتنی بر پژوهش های پزشکی مانند گیبسون و رابرفروید (۱۹۹۵) به اجزای غیرقابل هضم غذا اطلاق میشود که به طور انتخابی موجب رشد و فعالیت یک یا تعدادی از گونه های باکتریایی مفید در روده میشوند و از طرفی دیگر مانع استقرار و تکثیر بعضی باکتری های بیماریزا مانند سالمونلا می گردند.
منابع پری بیوتیکها
پری بیوتیکهای رایج موجود در بازار افزودنیهای دام، طیور و آبزیان بیشتر از مخمر ساکارومایسس به دست میآیند و تعدادی محصول نیز از قارچ آسپرژیلوس، پوسته سخت پوستان و نشاسته مقاوم عرضه شدهاند. هر کدام از این پری بیوتیکهای تجاری دارای ماده موثره خاص خود بوده و با توجه به نوع منبع و روش فرآوری با هم فرق دارند. فرآورده های حاصل از مخمر جزء معروفترین پری بیوتیک ها میباشند.
ساکارومایسس سرویسیه تک یاخته ای بی هوازی اختیاری است، یعنی هم در حضور اکسیژن و هم بدون آن می تواند رشد و تکثیر کند و قندهای ساده مانند سوکروز (ساکارز) را مصرف و به اتانول و دی اکسیدکربن تبدیل نماید. مخمر به همین دلیل در آبجوسازی و برای تهیه خمیر نانوایی در طول تاریخ بشر کاربرد داشته است که به آن مخمر نانوایی هم گفته میشود. سلول زنده این مخمر جزء پروبیوتیک ها محسوب میشود ولی لاشه بیجان آن پری بیوتیک است و البته حضور توام آنها سین بیوتیک نامیده میشود. گاهی کل سلول مخمر مرده در یک محصول عرضه می شود، بعضی شرکتها فقط دیواره سلولی و یا فقط عصاره محتویات سیتوپلاسم این مخمر را در یک محصول تولید میکنند و بعضی شرکتهای دیگر نیز محیط کشت مخمر با لاشه و متابولیت های تولیدی طی تخمیر و تکثیر ساکارومایسس سرویسیه را با هم در یک محصول مانند شکل زیر به عنوان کشت مخمر (yeast culture) به بازار عرضه کرده اند که محصول اِی مکس (A-MAX) از این نوع است.
مهندس آرمان رحیمیان
سارتر چه بر سر جایزۀ نوبل آورد...
ما را در سایت سارتر چه بر سر جایزۀ نوبل آورد دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : شهریاری web2web بازدید : 314 تاريخ : دوشنبه 2 اسفند 1400 ساعت: 2:25